Zestawy filmów zostaną zaprezentowane podczas projekcji w dniach:
1.12 i 3.12. 2010 oraz 2.12 i 4.12.2010 r.
Miejskie Centrum Kultury w Mysłowicach we współpracy z Międzynarodowym Festiwalem Filmu Dokumentalnego Globalny Rozwój w Kinie zaprasza na projekcje wybranych filmów zagranicznych i polskich, które dotykają tematów społecznych i politycznych w perspektywie globalnej i lokalnej. Prezentowane filmy dotyczyć będą problemów m. in. rejonów Boliwii, Ghany, Indii, Kongo, Mauretanii, Palestyny, Sudanu.
Mamy przyjemność zaprosić Państwa do udziału w tym wyjątkowym wydarzeniu. Odkryj świat na nowo, obudź w sobie emocję i pragnienie by coś zmienić.
Globalny Rozwój w Kinieto pierwszy tego typu festiwal kulturalno- edukacyjny w EuropieŚrodkowo- Wschodniej (podobne imprezy odbywają się w Belgii, Wielkiej Brytanii, Szwecji, USA, Indiach i w Kenii).
Globalny Rozwój w Kinie to pokazy światowej klasy filmów dokumentalnych – filmów uhonorowanych nagrodami na festiwalach takich jak: Sundance Film Festival (USA), Leipzig Film Festival (Niemcy), czy Panafrican Film Festival.
Film to uniwersalne medium, które w sposób bezpośredni mówi o sprawach najważniejszych.
Festiwal Globalnego Rozwoju pobudza do refleksji nad sensem i sposobami niesienia pomocy, naświetla problem krajów korzystających z zagranicznej pomocy rozwojowej, mówi także o jej efekcie ubocznym jakim jest uzależnienie od niej. To kino, które pokazuje, że życie codzienne ludzi i społeczeństw nie jest wolne od wpływu światowych zagadnień. Każdy z nas może oddziaływać na życie innych, zaangażować się i zmieniać rzeczywistość na lepsze.
Tematem Festiwalu jest przede wszystkim rzeczywistość, życie codzienne i sytuacja społeczna w krajach rozwijających się w obszarze tzw. krajów Globalnego Południa.Międzynarodowy Festiwal Globalny Rozwój w Kinie odpowiada na potrzeby nowoczesnych Polaków, w szczególności młodych ludzi i studentów zainteresowanych szeroko pojętą tematyką społeczną, sprawami międzynarodowymi i problematyką globalną.
Wydarzenie ma na celu przybliżenie sytuacji w krajach ubogich, uwrażliwienie na potrzeby mieszkańców tych krajów, zwiększenie świadomości i pokazanie jak sprawy światowe wpływają na życie codzienne także polskich widzów.
Festiwal Globalny Rozwój w Kinie to ważne pytania o największe dylematy XXI wieku: Czy nadal istnieje w niewolnictwo? Kiedy wyzysk zamienia się w zniewolenie? Czy pomoc międzynarodowa jest błogosławieństwem dla krajów Globalnego Południa, czy może raczej stała się ich przekleństwem? Jakie jest miejsce Polski w łańcuchu światowego rozwoju? Komu, jak i dlaczego pomagamy?
Zestawy filmów zostaną zaprezentowane podczas projekcji w dniach:
1.12 i 3.12. 2010 oraz 2.12 i 4.12.2010 r.
Wstęp wolny.
Harmonogram:
I Zestaw filmów:
1.12.2010, 9.00-12.30 i 17.00-20.30 3.12.2010, 9.00-12.30 i 17.00-20.30
II Zestaw filmów
2.12.2010, 9.00-12.15 i 17.00-20.15 4.12.2010, 9.00-12.15 i 17.00-20.15
Opisy filmów:
I Zestaw filmów
1.12.2010, 9.00-12.30 i 17.00-20.30
3.12.2010, 9.00-12.30 i 17.00-20.30
Eclipse
reż. M. Lapwood
kraj produkcji: Indie
rok produkcji: 2007
czas trwania: 10 min.
Hipnotyzujące piękno i nędza Indii zostały uchwycone w przepięknych obrazach w tym nieopisanym poemacie o impresjonistycznym tonie, który opowiada o złożoności tego egzotycznego kraju. Kontrastując szorstkie warunki życia ludzi z ulic Mumbaju z naturalnym pięknem, które ich otacza, „Eclipse” jawi się jako wizualna podróż, cechująca się zapierającymi dech w piersiach obrazami i hipnotyzującą muzyką. To film bez słów, zawierający zniewalające obrazy i hipnotyzującą ścieżkę dźwiękową. Nie ma w nim ani aktorów, ani dialogów, a jedynie prawdziwi ludzie i żywioły.
Z myślą o jutrze / For Tomorrow
reż. K. Kokin
kraj produkcji: USA
rok produkcji: 2008
czas trwania: 34 min.
http://www.kenkokin.com/
Blake Mycoskie wyjechał do Argentyny, aby nauczyć się grać w polo. Widział tam skrajną biedę, obserwował dzieci, których rodziców nie było stać na to, aby kupić im buty. Postanowił wykorzystać swoje doświadczenie w biznesie i stworzyć firmę, która za każdą sprzedaną parę butów, kolejną przekazywałaby dla dzieci. Tak powstało „TOMS, buty dla jutra”. Akcja „Dla jutra” nabiera tempa, gdy Blake wraca do Argentyny wraz z wolontariuszami, aby osobiście podarować dzieciom dziesięć tysięcy par butów. Jest to dla niego rodzaj emocjonalnej podróży. Dokument ten jest inspirującą przygodą, która ukazuje, jak współczucie jest w stanie spowodować istotne zmiany. Dziś buty TOMS to jedna z najprężniej rozwijających się marek w Stanach Zjednoczonych.
Jak dzieci zawiesiły na niebie słońce / How Children Put the Sun in the Sky
reż. J. Giermaziak, T. Wyciszkiewicz
kraj produkcji: Polska
rok produkcji: 2009
czas trwania: 25 min.
Środkowa Afryka to jeden z najbiedniejszych regionów świata. Oprócz niewyobrażalnej biedy lokalna ludność musi walczyć z wieloma poważnymi chorobami. Najbardziej przerażający jest fakt, że najczęstszymi ofiarami zachorowań są dzieci. Jednym z podstawowych problemów Afryki jest także głód. Największą pomoc mieszkańcom niosą od lat katolickie misje. Księża i siostry zakonne pomagają najbardziej potrzebującym, prowadząc szkoły, kliniki oraz sierocińce.
African Dream
reż. W. Jurkow
kraj produkcji: Polska
rok produkcji: 2008
czas trwania: 52 min.
Poruszający dokument o wyprawie w głąb Czarnego Lądu śladami polskiej podróżniczki – Kingi Choszcz. Niezapomniane krajobrazy, dzikość przyrody, egzotyczna kultura, a także obszar przerażającej nędzy i edukacyjnego zacofania – Afryka. To właśnie tam polska podróżniczka, laureatka nagrody Kolosa, zakończyła swoją wielką przygodę. Zmarła w wieku 33 lat na malarię. Jednak pamięć o niej i jej niezwykłych wyprawach trwa dzięki matce Kingi, Krystynie Choszcz, która wyrusza w podróż śladami córki. Chce zobaczyć ukochane miejsca Kingi, poznać jej przyjaciół, a przede wszystkim odnaleźć 11-letnią Malaikę, dziewczynkę, którą podróżniczka wykupiła z niewoli. Podczas niezwykłej wyprawy m.in. po Wybrzeżu Kości Słoniowej i Ghanie, matka Kingi na własne oczy widzi, w jakich warunkach żyją tam ludzie. Dostrzega, jaką wartość stanowi dla nich dziecko, które od najmłodszych lat jest zmuszane do ciężkiej pracy, niedożywione, chore i traktowane jak niewolnik. Malaika jest wybranką, bowiem to właśnie ją „biała kobieta” zabierze do lepszego świata, gdzie będzie mogła rozpocząć edukację. To dokument o Afryce bez tajemnic. O ludziach, którzy żyją w skrajnej biedzie, o handlu dziećmi, które zmuszane są do niewolniczej pracy. To także hołd złożony podróżniczce Kindze Choszcz. Podróżowanie było celem i sensem jej życia. Dzięki byciu w ciągłej podróży czuła się spełniona i szczęśliwa.
Dziecko wojny / War Child
reż. K. Chrobog
kraj produkcji: USA
rok produkcji: 2008
czas trwania: 92 min.
http://www.warchildmovie.c
Emmanuel Jal (urodzony około 1980 roku), kiedyś dziecko-żołnierz w Sudanie, zdobył międzynarodowe uznanie dzięki unikalnemu stylowi hip-hopu, jaki prezentuje i który wzywa do pokoju i pojednania. Emmanuela rozdzielono od rodziny w 1987 roku, kiedy miał siedem lat i wysłano go na krwawą wojnę domową w szeregach SPLA, sudańskiej armii rebelianckiej. Przez kilka lat Emmanuel – tak jak dziesiątki tysięcy innych dzieci – nosił przy sobie karabin i spał z Kałasznikowem. Walczył, strzelał, zabijał. Emmanuela wysłano do Etiopii i do południowego Sudanu, aby walczył z tysiącami innych dzieci, które zostały porwane ze swoich wiosek.
„Opuściłem dom jako siedmiolatek, rok później nosiłem już AK-47”. Dla Emmanuela te słowa piosenki nie są tylko pustą pozą. Wyrażają one żal człowieka, który „został zmuszony, by grzeszyć”, ale powziął decyzję, aby „nigdy się nie poddawać i nigdy nie ustępować”. Dziś zraniony, ale wciąż pełen nadziei, Emmanuel Jal prowadzi nową bitwę: chce nieść pokój swojemu ukochanemu Sudanowi i budować szkoły w Afryce. Tym razem jego bronią jest mikrofon. Zobacz, dlaczego widzowie od Nowego Jorku poprzez Berlin aż po Londyn zachwycają się obsypanym nagrodami filmem „Dziecko wojny” i ujmują się za artystą „z przerażającą przeszłością i piękną duszą”.
II Zestaw filmów
2.12.2010, 9.00-12.15 i 17.00-20.15
4.12.2010, 9.00-12.15 i 17.00-20.15
Słone rany / Salt in Scars
reż. F. Castanotto
kraj produkcji: Szwajcaria
rok produkcji: 2008
czas trwania: 17 min.
Solniska w Marakanam w południowych Indiach. Podążamy za Reeną, kobietą, która zarabia na życie, zbierając sól morską. W czasach Imperium Brytyjskiego, rdzenni mieszkańcy Indii walczyli o prawo pracy w solniskach. Jeden dzień z życia Reeny pozwala nam zrozumieć, jaką stały się one pułapką dla ludzi takich jak Reena. „Słone rany” to unikatowy dokument bez dialogów i bez głosu lektora, taki komentarz nie jest tu potrzebny – obraz tłumaczy wszystko.
Szermierze dla Palestyny
reż. U. Laskowska, M. Mularski
kraj produkcji: Polska
rok produkcji: 2009
czas trwania: 30 min.
Film opowiada o życiu w obozie uchodźców Al-Amari w Ramallach na Zachodnim Brzegu. W reportażu obserwujemy codzienne życie mieszkańców obozu, mamy szansę poznać ich historię, dowiedzieć się, jakie są ich problemy i marzenia.
Jest to opowieść inna niż większość historii z tego regionu. Jej wyjątkowość polega na tym, że nie dotyczy ona wojny ani bardzo skomplikowanej sytuacji geopolitycznej. Jest to historia ludzi, którzy wbrew niesprzyjającej sytuacji politycznej i życiowym przeciwnościom, mimo wszystko starają się realizować swoje marzenia i ambicje. Jest to też historia o Polakach, którzy jadą do tego niebezpiecznego zakątka świata, by pracować i żyć tam miesiącami, pomagając innym tworzyć normalność w świecie, w którym wydawałoby się, nie ma dla niej miejsca.
Mężczyzna po czterdziestce woli być przemytnikiem
reż. M. Mamoń
kraj produkcji: Polska
rok produkcji: 2009
czas trwania: 56 min.
Bogactwo, tajemnica, magia, a jednocześnie głód, tląca się wojna i ludobójstwo: Kongo. To stąd na europejskie giełdy trafiają diamenty. Nikt nie pyta, ile krwi przelano, by je sprzedać. Czy w szalonym i mistycznym Kongo jest miejsce na ludzkie uczucia? W podróż do Kongo zabiera nas kontrowersyjny bohater filmu: Staszek – polski szmugler diamentów. Dla Staszka powrót do Afryki jest jak narkotyk. Czy polski szmugler wykorzystuje Kongijczyków czy odwrotnie – pomaga im przetrwać? Film Marcina Mamonia fantastycznie pokazuje współzależności między Europą, w tym Polską, a afrykańską codziennością. Czy kupując pierścionek z drogim kamieniem zastanawiałeś się, skąd on pochodzi, jak trafił do polskiego sklepu i jaka ludzka historia za nim stoi? Zdecydowanie jeden z najlepszych polskich filmów dokumentalnych z zakresu tematyki międzynarodowej, polskie kino na najwyższym poziomie.
Sahara Hotel
reż. B. Haasen
kraj produkcji: Niemcy
rok produkcji: 2008
czas trwania: 90 min.
http://www.hotelsahara.de/
Czy zastanawiałeś się, kim są migranci z Afryki, przemierzający morza i oceany w zatłoczonych do granic możliwości łodziach, których zdjęcia można czasami zobaczyć w telewizji? Afryka, jaką trudno zaobserwować w innych filmach. Temat z europejskiego punktu widzenia jeden z najważniejszych – fala masowej migracji z Afryki do bogatej Europy.
Afrykańskie miasta na ogół tętnią życiem. Ale nie Nouathibou w Mauretanii, które sprawia wrażenie, że życie zastygło tu w bezruchu i ciągłym oczekiwaniu. Pewnie w Europie mało kto wie, że wciśnięte pomiędzy Saharę a Atlantyk Nouathibou to niewidoczna granica Afryki z Europą, najważniejsze miejsce na mapie dla tysięcy ludzi, przybywających tu z pobliskich krajów, których łączy wspólne marzenie o lepszym jutrze. A lepsze jutro dla wszystkich ma to samo, niekwestionowane imię: Europa.
Hotel Sahara to miejsce, w którym splatają się nadzieje, oczekiwania, niespełnione marzenia, strach przed rozczarowaniem najbliższych, stan dosłownej i duchowej bezdomności, prowizoryczne życie oraz przyjazdy – częstsze niż odjazdy – a zarazem stagnacja. To przede wszystkim niezwykła metafora życia "pomiędzy" – pomiędzy przeszłością a przyszłością, piekłem a rajem, punktem wyjścia a celem podróży. Widzimy poruszające portrety ludzi, którzy kryją się za liczbami przerażających statystyk, a których niewyraźne sylwetki widujemy czasem w telewizyjnych ujęciach przeładowanych łodzi. Poznamy historie ludzi, którzy utknęli w niekończącym się oczekiwaniu, w mieście, w którym czas wydaje się stać w miejscu. Ten jednak bezlitośnie płynie nadal, pozostawiając ślad na zmęczonych twarzach uciekinierów. Tylko marzenia pozostają niezmienne. Bowiem marzenia to jedyne, co im zostało. To film o wszystkich, którzy wyruszyli w podróż, ale jeszcze nie dotarli do celu. A im dłużej tkwią w zawieszeniu, tym uporczywiej powraca pytanie – czy kiedykolwiek dotrą? To również film o wytrwałości i o tych, którzy nie wierzą sceptykom, że lepsze jutro było wczoraj. W końcu niektórym się przecież udaje.
Wstęp wolny.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz